|
|
|
|
Testimoniels |
|
|
"We hebben 4 fantastische
dagen gehad dankzij Olga. De volgende vakantie hebben
we al in de agenda staan. Over een goede duikschool hoeven
we in ieder geval niet meer na te denken!"
Jan & Nienke |
|
|
|
The Brothers Wrecks
The
Aida
The
Numidia
The Aida
Dit is een uitstekende duik hoe
u het ook bekijkt – de duiker verlaat deze duiklocatie
met de vraag hoe het toch mogelijk is dat een schip op deze
wijze kon komen te zinken en nog meer, hoe het mogelijk is
dat ze, bij een dergelijke hoek blijft staan. De Aida staat
rechtop tegen het rif met haar boegen op 25 meter en haar
achtersteven op 60 meter. Behalve aanzienlijke schade aan
de boegen, is dit schip vrijwel intact. Het schip is bedekt
met harde en zachte koraal en de verscheidenheid van het koraal
op de diepere delen is voortreffelijk. Dit is verbazingwekkend
omdat
|
|
men dit normaal gesproken op de diepere delen niet ziet. Voeg hieraan
toe een verbazingwekkende selectie van grote vissen waaronder de grote
baars en tonijn (altijd aan het eten bij het eerste licht) en de duizenden
copper sweepers omvatten en dit is een wrak dat voor ieder wat wils
biedt. Op de beschadigde boegen na, is het voorste gedeelte van het
schip intact gebleven. Het ontbrekende houten dek laat een vrijwel
intacte staalconstructie achter met gemakkelijk toegang tot alle delen
van het schip. De voorste boegen zijn leeg en eenmaal binnen, wordt
de duiker volledig beschut tegen de stroming, die vrij sterk kan zijn.
Ongelooflijk maar waar, de voorste mast is nog grotendeels intact
en biedt nog steeds weerstand tegen de onvermijdelijke aantasting.
De mast staat nog steeds in een hoek van 90 graden met het schip en
het rif. Onder de mast is een assortiment van krukken en een boom
die over het dek zelf ligt. In het midden van het schip vind men met
de overblijfselen van de brugconstructie. Dit is niet veel meer dan
een platform maar er is nog steeds veel te zien, vooral in de slaapvertrekken
eronder. Er zijn veel cabines om te onderzoeken en enkelen hebben
nog steeds hun messingpatrijspoorten op zijn oorspronkelijke plaats.
De omgevallen schoorsteen van het schip ligt op ongeveer 45 meter
diepte en is gedeeltelijk weggeroest. Een indrukwekkende stoomfluit,
vergelijkbaar met de stoomfluit die op de Rosalie Moller is gevonden.
De stoomfluit kan, omdat alles nu stevig vergroeid is aan het bovendek
waar hij op ligt, vanaf de onderzijde bekeken worden. Onmiddellijk
hieronder is de ingang naar de machinekamer compleet met een 3 cilinder
stoommotor.
De Aida werd nooit geborgen zodat alles er nog steeds ligt, tot
aan de propeller aan toe.
The Numidia
Net als de Aida, tart ook de
Numidia de bekende wet van de zwaartekracht en ligt tegen
het rif aan in bijna een verticale hoek. Op een diepte van
slechts 8 meter zal de duiker de gebroken boegen en een paar
treinwielen vinden die oorspronkelijk als deklading werden
vervoerd. Als u het schip vanaf hier naar beneden volgt krijgt
het schip snel weer zijn originele vorm. Toch is dit vaak
niet het eerste commentaar dat de meeste duikers geven. Het
eerste commentaar is meestal de ongelofelijke variëteit
aan kleuren (die pas vanaf 50 meter diepte in intensiteit
begint af te nemen) dat nu dit schip versiert. De harde en
zachte koralen hebben zo dit schip gekoloniseerd dat het zich
bij de mooiste van de mooiste scheepswrakken in de wereld
kan rangschikken. Behalve de schade die de boegen hebben opgelopen,
zijn alle metaalconstructies nog volledig intact in dit schip.
Hierbij moet u denken aan de leuningen, masten, de reddingsbootkranen,
windassen en de dekkrukken die allen nog op hun |
|
plaats staan. Haar houten spanten zijn reeds weggerot maar haar koraalgroei
is compacter dan bij de Aida mede doordat de Numidia al 56 jaar langer
op de zeebodem ligt. Haar binnenkant is gemakkelijk toegankelijk,
u daalt sterk tot aan de sierlijke achtersteven met zijn traditionele
noodstuurrad en versnelling. Er staat hier een sterke stroming en
het kan zijn dat u jagende zijde haaien tegenkomt. De maximumdiepte
bij het achtersteven is 83 meter, de boegen liggen op 8 meter.
Tussen de gevarieerde kleuren, van het lichtste groen tot aan het
diepste rood, bevinden zich vele vissen die het scheepswrak tot
hun huis hebben gemaakt. De baarzen zijn waarschijnlijk de meest
bijzondere bewoners, maar alle duikers hebben hun eigen favoriet
en ze zijn hier allemaal te vinden. Dit scheepswrak biedt voor elk
wat wils. Zelfs dié duikers die niet van scheepswrakken houden
zullen hier hun hart kunnen ophalen.
Zoals bij zo velen wrakken is het scheepsdek vergaan en de lading
geborgen. Dit biedt echter de ongelofelijke mogelijkheid om een
groot schip te onderzoeken op de diepte die u persoonlijk fijn vindt.
Voor de centrale brug zijn twee poreuze scheepsruimen met ventilatieluiken
aan de stuurboordzijde. De dekken zijn nu een vierkant staalpatroon
met in het midden de onderste helft van de voorste mast.
Direct na scheepsruim nummer 2 is het midden schip met zijn cabines
en de overblijfselen van de brug. Omdat dit gedeelte volledig van
hout was gemaakt op een vloer van staal, is, behalve het fundament,
alles weggerot. Wij zijn nu bij een diepte van 50 meter en de rest
van het schip ligt in zeer diep water.
Achter de brug is de omgevallen schoorsteenpijp van het schip te
zien. Hier kunt u ook zien dat verscheidene reddingsbootkranen de
kabels al hadden laten zakken. De machinekamer ligt hier precies
onder. Als we nog iets meer naar het achterdek gaan ziet u de scheepsruimen
nummer 3 en 4. Wederom zult u hier alleen de onderste helft van
een eveneens stevige achterste mast vinden samen met alle dekkrukken.
Ook hier is weer te zien dat deze mast weerstand biedt aan de zwaartekracht,
net als het (bijna) gehele schip.
Het achtersteven wordt opgeheven en biedt u een prachtig rond achterdek
waaronder zich één grote propeller bevindt op een
diepte van zo’n 80 meter.
|